Περικαρδιακή Κύστη

 Pericardial Cyst

Περικαρδιακές Κύστεις: πρόκειται για μονόχωρες (80%) καλοήθεις κύστεις οι οποίες συνήθως (~75%) εντοπίζονται στην δεξιά καρδιοφρενική γωνία (μπορεί να συμβούν σε οποιαδήποτε περικαρδιακή ή πλευροπερικαρδιακή θέση: οπίσθια καρδιοφρενική γωνία, άνω περικαρδιακό κόλπωμα^[2]) και συνοδεύονται από ελλείμματα του περικαρδίου ή είναι τελείως χωριστές από το περικάρδιο.^{[1], [6]} Αποτελούν συνήθως τυχαίο εύρημα σε ακτινογραφία θώρακα σε ασυμπτωματικό ενήλικο όπου φαίνονται μάζες ως μάζες του πρόσθιου ή μέσου μεσοθωρακίου.^[3]

Οι περικαρδιακές κύστεις είναι μεσοθηλιακές ανωμαλίες (με λεπτά τοιχώματα που επαλείφονται από μεσοθηλιακά κύτταρα και φέρουν διαυγές υγρό, ενώ προβάλλουν από το σπλαγχνικό περικάρδιο χωρίς επικοινωνία με τον περικαρδιακό σάκο).^[2] Βλάβες που θα πρέπει να συμπεριληφθούν στη διαφορική διάγνωση (μάζες υφής μαλακών μορίων στην δεξιά πρόσθια καρδιοφρενική γωνία) είναι το περικαρδιακό λιπώδες σώμα (fat pad), η ύβωση του δεξιού ημιδιαφραγμάτος, παθήσεις του δεξιού μέσου λοβού και υπεζωκότα (εγκυστωμένη συλλογή), κήλη Morgani, όγκοι του δεξιού κόλπου και περικαρδίου.^{[3], [6]}

Οι περικαρδιακές κύστεις στο μεσοθωράκιο είναι σπάνιες.^[2] Στη περίπτωση που δεν εντοπίζονται σε κλασική θέση, μπορεί να προκληθεί διαφοροδιαγνωστικό πρόβλημα (με Βρογχογενής & Θυμική Κύστη).^[5] Η MRI  είναι συχνά ανώτερη από την CT στη διαφορική διάγνωση των κύστεων από τους όγκους του μεσοθωρακίου.^[2]

Οι περισσότερες περικαρδιακές κύστεις είναι ασυμπτωματικές, εκτός αν είναι πολύ μεγάλες και πιέζουν παρακείμενους ιστούς.^[1]

Απλή Ακτινογραφία (Rx): στρόγγυλο μόρφωμα στην δεξιά καρδιοφρενική γωνία^[1] / στρόγγυλες / τριγωνικές μάζες υφής μαλακών μορίων, στο προσθιο ή οπίσθιο μεσοθωράκιο, το σχήμα των οποίων μπορεί να αλλάζει κατά τις αναπνευστικές κινήσεις.^[3] Σπάνια επασβεστώνονται (rimlike calcification).^[4]

Αξονική Τομογραφία (CT):  αναδεικνύει μια ομαλή, στρογγύλη ή ωοειδή μάζα με τυπική εντόπιση, με διάμετρο έως 8cm και με τιμές πυκνότητας 20 - 40HU, και ενίοτε υψηλότερες (γεγονός που σημαίνει σχηματισμό βλέννας). Οι βλάβη δεν ενισχύεται  μετά την έγχυση σκιαγραφικού.^[2]

Μαγνητική Τομογραφία (MRI): λεπτοτοιχωματικές γεμάτες υγρό κύστεις (συνήθως διϊδρώματα με μακρύ Τ1: μικρό ποσοστό πρωτεΐνης & κυττάρων) έχουν χαμηλής έντασης σήμα στις Τ1 ακολουθίες καθως και ομοιογενές υψηλής έντασης σήμα στις Τ2 & GRE ακολουθίες. Δεν ενισχύονται.^[5]

Karapasias Nikos, MD Radiologist

1]Λ. Βλάχος, Σύγχρονη Διαγνωστική Απεικόνιση, 1997, Ιατρικές εκδόσεις Χρ. Βασιλειάδης 
[2]M. Prokop, Spiral and Multislice Computed Tomography of the Body, 2003,  Τhieme, 392-393, ISBN-10: 9780865778702
[3]D. Sutton, Ακτινολογία και απεικόνιση, Ιατρικές Εκδόσεις Π. Χ. Πασχαλίδης, 2003, ISBN 960-399-130-9
[4]W. Herring, Learning Radiology: Recognizing the Basics, 2011, Saunders, ISBN-10: 9780323074445
[5] E.J. Rummeny,  P. Reimer,  W. Heindel, Μαγνητική Τομογραφία Ανθρώπινου Σώματος, 2011, Ιατρικές Εκδόσεις Χ. Βασιλειάδης, ISBN: 9783131358417 
[6]Melissa L. Rosado-de-Christenson, Diagnostic Imaging: Chest, Second edition, 2013, Amirsys Edition, ISBN-13: 978-1931884754